فرهنگ شیعه (104):

ارسال شده توسط : یه بنده خدا |

مسئوليت شيعه بودن:

شيعه بودن،مسئوليتي ايجاد مي كند،اخص از انسان بودن و متفكر بودن و مسلمان بودن.كه خاك شيعه،مسئوليت خيز است.اما شيعهء علوي،نه شيعهء صفوي كه عامل سلب مسئوليت و نفي همهء امر و نهي هائي است كه به انسان و مسلمان خطاب شده است.تشيع صفوي،مذهب راه حل يابي است براي گريز از مسئوليت ها.مذهب تجليد و تذهيب و تجليل قرآن؛نه تحقيق و تفسير قرآن،تقديس قرآن؛اما نه براي باز كردن و خواندن قرآن.توسل يكسره به كتاب دعا،براي بستن قرآن،چرا كه گشودن قرآن،سخت است و مسئوليت آور،كتابي كه چنان حساب و كتاب دقيقي دارد كه مي گويد:نتيجهء يك ذره كار نيك را مي بيني و كيفر ذره اي كار بد را مي چشي (فمن يعمل مثقال ذرة خيرا يره و من يعمل مثقال ذرة شرا يره).قيامت،روزي است كه دستاورد خويش را مي نگري (يوم ينظر المرء ما قدّمت يداه.) همين!و انفاق،از دست گذاشتن همه چيز است،انفاق،جان،مال،زندگي،زن و فرزند است،چه،در راه عقيده،در راه مردم اين ها همه فتنه اند.بايد دنيا را پليد بشماري و شب و روزت را وقف كني.آن هم نه در گوشهء تنبلي و بي مسئوليتي زهد و رياضت و عبادت و اعتكاف...بلكه در متن جهاد و اجتهاد و مردم و عقيده و عمل.

اينهمه مسئوليت؟اينهمه سنگيني؟خيلي سخت مي گيرد؛اما شيعهء صفوي نگران نيست،زيرا برايش راه حل هاي ساده اي دارد:كتاب دعا را مي گشايد،نوشته است كه فلان چهار كلمه را اگر در پلهء چهارم صفا و مروه بايستي و بخواني،پولدار مي شوي! - اين مال دنيا - و اگر همين دعا را بنويسي،يا رو به قبله بايستي و بخواني و يا با آب انار،روي كاسهء آب نديده بنويسي و بخوري،تمام گناهانت - افزونتر از ستاره هاي آسمان و ريگهاي بيابان و قطرات باران - بخشوده مي شود،پاك،همچون روز اولي كه از مادر زائيده شدي - اينهم آخرت - پس مؤمن زرنگ به اين،رو مي آورد كه هم راحت تر است و هم كم خرج تر و هم پر درآمد تر!او،لاي قرآن را باز نمي كند،كه راه حلش را در كتاب دعا يافته است!

ادامه دارد...